7e verslag Iguaçu-Pantanal

Hallo Allemaal, eerst een mededeling van huishoudelijke aard, de fotos bij het 6e verslag hebben we door de gebrekkige internet verbindingen in Foz do Iguaçu en in de Pantanal uiteindelijk in Campo Grande kunnen plaatsen.
In het 6e reisverslag vermelden wij al dat wij op vrijdag 7 nov met regen waren aangekomen op de argentijnse luchthaven bij iguazu (spaanse spelling). Vanuit de reisorganisatie Conventio Tur werden wij door Chris opgehaald. Chris reed in een luxe uitvoering van een Renault máster, 9 zitplaatsen i.p.v. de gebruikelijke 16 em uitgevoerd met lederen bekleding. Zowel bij de Argentijnse als bij de Braziliaanse douane behoefden wij niets te doen. Chris regelde alles. Toen de vraag werd gesteld of wij al excursies hadden gepland, waren wij er snel uit. Chris zou onze prive gids worden voor de Argentijnse waterval excursie want nos hotel San Martin was in Brazilie en voor die excursie moesten wij weer 2 x de grens over en dat verzorgde Chris.
Zasterdag hadden wij om 9 uur (Braziliaanse tijd) afgesproken. Toen wij 15 min later de grens over waren was het 8.15 uur en hadden wij zo dus een vroege aanvangstijd van de excursie gecreëerd. De ochtendmist verdween gestaag en met de minuut werd het mooier weer. Eenmaal in het park lieten wij het treintje links liggen en werd alles wandelend afgelegt. Onderweg naar het eerste uitzichtpunt op de waterval zagen wij een coati, een koraalslang en een leguaan. Ook de gier kon niet worden gemist, want daarvan vliegen er heel veel in het rond. Tot de middaglunch werd het ene uitzichtpunt op de waterval nog mooier dan het andere. Het spektakelstuk van de dag stond in de middag gepland. Een douche onder de waterval in een boot. Goed voorbereid gingen wij de boot op. Allereerst werd de waterval op 2 plaatsen dicht benaderd voor de fotos en film, maar daarna moest alles in waterdichte zakken worden opgeborgen en werden wij drijfdoornat. De rivier werd nog een heel lang stuk met hoge snelheid stroomafwaarts gevolgt, waarna wij dus kletsnat weer aan wal gingen en nog een half uur op een truck door de jungle naar de uitgang van het Argentijnse deel van het park werden gereden. Na terugkomst in ons hotel werden rond het zwembad onze eerste 2 toekans gespot.
Op de zondag hebben wij de Braziliaanse kant van de waterval op eigen houtje bezocht, want de entre lag slechts 500m van nos hotel vandaan. Door de zondagdrukte nam dit ook zowat de hele dag in beslag.
Maandag moesten wij om 03.00 uur op want om 3.45 kwam Chris nos opphalen om ons naar de luchthaven te brengen. De vlucht naar Campo Grande (beginplaats van onze Pantanalweek) ging gepaard met 3x een start en landing. Vanaf Campo Grande was het vervolgens nog 3 uur rijden naar ons verblijf Fazenda Baia Grande in de Pantanal. Al bij aankomst kwamen wij ogen en oren tekort om alle vogels te bewonderen. Na de lunch hadden wij onze eerste safari met gids Marcello in een oude truck waarvan de fourwheeldrive niet meer functioneerde. Op deze trip veel vogels en capibara´s gezien. Na het diner, dat in de openlucht alle dagen werd genoten zijn wij op nachtsafari gegaan en hebben daarbij een vos en een reuzenmiereneter gezien.
Dinsdagmorgen werd er gevist, maar geen piranha´s gevangen. De vis die wel gevangen werd (slangekopvis), werd gevoerd aan de nieuwsgierige kaaimannen. Ook de Caracara´s kregen wat vis opgediend.
De woensdag viel vervolgens volledig in het water, maar aan het eind van de dag zijn wij toch weer met de truck op een korte safari gegaan, waarbij wij de emoe en de ijsvogel hebben gezien.
Donderdagmorgen gingen de gaúchos dan eindelijk te paard voor een 2 uur durende rit door de omgeving. Ook tijdens dit gebeuren werden leuke dingen gezien. In de middag met 2 nieuwe amerikaanse gasten zijn wij weer op de truck gekropen en werd de omgeving wederom succesvol afgespeurd naar wildlife.
Vandaag vrijdag 14 nov werd er een poging ondernomen om de jabiru te spotten. Hiervoor moesten wij met de truck dieper de Pantanal in. Helaas troffen wij alleen een verlaten nest aan en liep de truck op de terugweg vast in de modderige ondergrond. Om anderen te waarschuwen moesten wij een stuk lopen voordat Marcello mobiel kontakt kon maken en wij opgehaald konden worden, de truck achter latend. Terug bij de boerderij was ons vervoer naar Campo Grande reeds gearriveerd, waardoor wij vrijwel direct na de lunch konden vertrekken. In Campo Grande is werkelijk niets te beleven, maar wij zijn hier ook alleen maar om de vlucht van zaterdagmorgen 07.00 uur naar Rio niet te missen. De fotos bij dit verslag volgen zo spoedig mogelijk.